เทคโนโลยีมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากตั้งแต่ปี 2000 เมื่อคณะกรรมการการเข้าถึงของสหรัฐฯ ออกแนวทางการช่วยสำหรับการเข้าถึงเป็นครั้งแรกสำหรับไอทีของรัฐบาลกลางเมื่อวันพุธ คณะกรรมการการเข้าถึงได้เผยแพร่กฎที่เสนอ ซึ่งรอ คอยมานานเพื่ออัปเดตแนวทางการช่วยสำหรับการเข้าถึงสำหรับเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารของรัฐบาลกลาง (ICT) ภายใต้มาตรา 508 ของพระราชบัญญัติการฟื้นฟูสมรรถภาพ นอกจากนี้ยังมีการอัปเดตที่คล้ายกันสำหรับอุปกรณ์โทรคมนาคมซึ่งครอบคลุมโดย
มาตรา 255 ของพรบ. การสื่อสาร
“ข้อเสนอของคณะกรรมการตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงและนวัตกรรมที่แพร่หลายในอุตสาหกรรมไอทีและการสื่อสาร” Sachin Dev Pavithran รองประธานคณะกรรมการการเข้าถึงกล่าวในการแถลงข่าว “สิ่งสำคัญคือมาตรฐาน 508 และแนวทางปฏิบัติ 255 จะต้องตามทันเทคโนโลยีที่พัฒนาตลอดเวลาซึ่งครอบคลุม เพื่อให้การเข้าถึงสำหรับผู้พิการได้รับการแก้ไขอย่างถูกต้อง”
กฎที่เสนอรวมแนวทางการเข้าถึงเนื้อหาเว็บระหว่างประเทศ (WCAG) เวอร์ชันล่าสุด
ข้อมูลการแลกเปลี่ยนอุตสาหกรรมของ Federal News Network: คุณใช้ประโยชน์จากข้อมูลอย่างเต็มที่เพื่อขับเคลื่อนการเปลี่ยนแปลงในหน่วยงานของคุณหรือไม่? เข้าร่วมกับเราในวันที่ 8 พฤษภาคมเพื่อค้นพบเทคนิคและเทคโนโลยีล่าสุดที่จะช่วยให้ทำเช่นนั้นได้
David Capozzi กรรมการบริหารของ Access Board กล่าวว่า
“เราเสนอให้อ้างอิงว่าเป็นมาตรฐานเว็บสำหรับการช่วยสำหรับการเข้าถึง บวกกับมาตรฐานเพื่อพิจารณาว่าเอกสารและซอฟต์แวร์สามารถเข้าถึงได้หรือไม่” David Capozzi กรรมการบริหารของ Access Board กล่าว
WCAG 2.0 ถูกใช้โดยประเทศอื่น ๆ และได้รับการอ้างอิงโดยกรมการขนส่งในกฎที่กำหนดภายใต้พระราชบัญญัติการเข้าถึงผู้ขนส่งทางอากาศสำหรับเว็บไซต์ของสายการบิน
WCAG เวอร์ชันดั้งเดิมออกมาในปี 2000 ซึ่งเป็นเวลาเดียวกับที่ Access Board กำลังสรุปชุดมาตรฐานเว็บที่ได้รับแรงบันดาลใจจาก WCAG ในเวอร์ชันแรกของ Section 508 ในช่วงเวลานี้ คณะกรรมการตัดสินใจที่จะรวม WCAG 2.0 แทน มากกว่ายึดตามแนวทางที่แยกจากกัน
“แทนที่จะเลียนแบบมาตรฐาน เราทำการอ้างอิงโดยตรง ซึ่งผมคิดว่าไปไกลกว่านั้นมากในการให้ความสอดคล้องกันกับมาตรฐานสากล” Capozzi กล่าว
กฎที่เสนอนี้ยังเพิ่มฟังก์ชัน Real Time Text (RTT) ให้กับแนวทางการเข้าถึงของคณะกรรมการสำหรับผลิตภัณฑ์ที่มีการสื่อสารด้วยเสียงแบบเรียลไทม์
“นั่นเหมือนกับ TTY เวอร์ชันใหม่สำหรับผู้ที่หูหนวกหรือหูตึง” Capozzi กล่าว “ข้อความเรียลไทม์แตกต่างจากข้อความที่คนส่วนใหญ่คิดว่า เมื่อคุณส่งข้อความจากคนหนึ่งถึงอีกคนหนึ่งหรือจากคนหนึ่งไปยังกลุ่ม คุณจะต้องพิมพ์ข้อความทั้งหมดแล้วส่ง . ในขณะที่ข้อความตามเวลาจริงที่คุณส่งทีละตัวอักษรขณะที่คุณกำลังพิมพ์”
